A existencia
no mundo en desenvolvemento de 146 millóns de nenos menores de cinco anos
baixos de peso, contrasta coa realidade dos infantes cubanos,
recoñecidos mundialmente por ser alleos a ese mal social.
Esas preocupantes cifras apareceron nun recente reporte do Fondo das
Nacións Unidas para a Infancia (UNICEF), baixo o título de Progreso para
a Infancia, Un balance sobre a nutrición, divulgado na sede da ONU.
De acordo co documento, as porcentaxes dos nenos con baixo peso son
de 28 por cento en África Subsahariana, 17 no medio Oriente e África do
Norte, 15 en Asia oriental e o Pacífico, e sete en Latinoamérica e o
Caribe. A táboa complétana Europa Central e do Leste, co cinco por cento,
e outros países en desenvolvemento, con 27 por cento.
Cuba non ten eses problemas, é o único país de América Latina e o Caribe
que eliminou a desnutrición infantil severa, grazas aos esforzos
do Goberno por mellorar a alimentación do pobo, especialmente a daqueles
grupos máis vulnerables.
As crúas realidades do mundo mostran que 852 millóns de persoas
padecen de fame e que 53 millóns delas viven en América Latina. Só
en México hai cinco millóns 200 mil persoas desnutridas e en Haití tres
millóns 800 mil, mentres en todo o planeta morren da fame cada ano máis
de cinco millóns de nenos.
De acordo con estimados das Nacións Unidas, non sería moi custoso acadar saúde e nutrición básica para todos os habitantes do Terceiro Mundo.
Chegarían para alcanzar esa meta 13 mil millóns de dólares anuais
adicionais ao que agora destínanse, unha cifra que nunca se logrou e
que é exigua se se compara co millón de millóns que cada ano se inviste na publicidade comercial, os 400 mil millóns en drogas
estupefacientes ou mesmo os oito mil millóns que se gasta en Estados
Unidos en cosméticos.
Para satisfacción de Cuba, a Organización das Nacións Unidas para a
Alimentación e a Agricultura (FAO) tamén recoñeceu que esta é a
nación con máis avances en América Latina na loita contra a desnutrición.
O Estado cubano garante unha canastra básica alimenticia que permite a
nutrición da súa poboación polo menos nos niveis básicos- mediante a rede
de distribución de produtos normados.
De igual forma, levan a cabo reaxustes económicos noutros mercados e
servizos locais para mellorar a alimentación do pobo cubano e atenuar
o déficit alimentario. Especialmente mantense unha constante vixilancia
sobre o sustento dos nenos, as nenas e adolescentes. Así, a atención á
nutrición comeza coa promoción dunha mellor e natural forma de alimentación
da especie humana.
O tema da desnutrición cobra gran importancia na campaña da ONU
para lograr en 2015 as Metas de Desenvolvemento do Milenio, adoptadas no
Cume de xefes de Estado e de Goberno celebrada en 2000, e que teñen
entre os seus obxectivos eliminar a pobreza extrema e a fame para esa data.
Non exenta de deficiencias, dificultades e serias limitacións por un bloqueo
económico, comercial e financeiro imposto por Estados Unidos fai máis de catro
décadas, Cuba non mostra desesperantes nin alarmantes índices de desnutrición
infantil. Ningún dos 146 millóns de nenos menores de cinco
anos baixos de peso que viven hoxe no mundo é cubano.
no mundo en desenvolvemento de 146 millóns de nenos menores de cinco anos
baixos de peso, contrasta coa realidade dos infantes cubanos,
recoñecidos mundialmente por ser alleos a ese mal social.
Esas preocupantes cifras apareceron nun recente reporte do Fondo das
Nacións Unidas para a Infancia (UNICEF), baixo o título de Progreso para
a Infancia, Un balance sobre a nutrición, divulgado na sede da ONU.
De acordo co documento, as porcentaxes dos nenos con baixo peso son
de 28 por cento en África Subsahariana, 17 no medio Oriente e África do
Norte, 15 en Asia oriental e o Pacífico, e sete en Latinoamérica e o
Caribe. A táboa complétana Europa Central e do Leste, co cinco por cento,
e outros países en desenvolvemento, con 27 por cento.
Cuba non ten eses problemas, é o único país de América Latina e o Caribe
que eliminou a desnutrición infantil severa, grazas aos esforzos
do Goberno por mellorar a alimentación do pobo, especialmente a daqueles
grupos máis vulnerables.
As crúas realidades do mundo mostran que 852 millóns de persoas
padecen de fame e que 53 millóns delas viven en América Latina. Só
en México hai cinco millóns 200 mil persoas desnutridas e en Haití tres
millóns 800 mil, mentres en todo o planeta morren da fame cada ano máis
de cinco millóns de nenos.
De acordo con estimados das Nacións Unidas, non sería moi custoso acadar saúde e nutrición básica para todos os habitantes do Terceiro Mundo.
Chegarían para alcanzar esa meta 13 mil millóns de dólares anuais
adicionais ao que agora destínanse, unha cifra que nunca se logrou e
que é exigua se se compara co millón de millóns que cada ano se inviste na publicidade comercial, os 400 mil millóns en drogas
estupefacientes ou mesmo os oito mil millóns que se gasta en Estados
Unidos en cosméticos.
Para satisfacción de Cuba, a Organización das Nacións Unidas para a
Alimentación e a Agricultura (FAO) tamén recoñeceu que esta é a
nación con máis avances en América Latina na loita contra a desnutrición.
O Estado cubano garante unha canastra básica alimenticia que permite a
nutrición da súa poboación polo menos nos niveis básicos- mediante a rede
de distribución de produtos normados.
De igual forma, levan a cabo reaxustes económicos noutros mercados e
servizos locais para mellorar a alimentación do pobo cubano e atenuar
o déficit alimentario. Especialmente mantense unha constante vixilancia
sobre o sustento dos nenos, as nenas e adolescentes. Así, a atención á
nutrición comeza coa promoción dunha mellor e natural forma de alimentación
da especie humana.
O tema da desnutrición cobra gran importancia na campaña da ONU
para lograr en 2015 as Metas de Desenvolvemento do Milenio, adoptadas no
Cume de xefes de Estado e de Goberno celebrada en 2000, e que teñen
entre os seus obxectivos eliminar a pobreza extrema e a fame para esa data.
Non exenta de deficiencias, dificultades e serias limitacións por un bloqueo
económico, comercial e financeiro imposto por Estados Unidos fai máis de catro
décadas, Cuba non mostra desesperantes nin alarmantes índices de desnutrición
infantil. Ningún dos 146 millóns de nenos menores de cinco
anos baixos de peso que viven hoxe no mundo é cubano.
