ao encontro internacional polo acordo humanitario e a paz en colombia, Cali 13-15 Novembro 2009
Estimadas compañeiras, estimados compañeiros, amigas e amigos:
En nome do Grupo Europarlamentario do KKE quixera agradecer calurosamente a súa invitación e saudar o evento.
Veño dun país onde o movemento popular en toda a súa traxectoria sufriu persecucións, encarceramentos, asasinatos, execucións. enfrontou a intervención armada do imperialismo inglés e norteamericano, a guerra civil, refuxiados políticos, clandestinidade por moitos anos. Non é xa que logo estraño, que malia a longa distancia que separa os nosos dous países, en Grecia hai moita sensibilidade co movemento de solidariedade con Colombia.
Quixera desde o inicio expresar a nosa solidariedade con todas as forzas populares de Colombia que loitan en condicións moi difíciles contra o réxime uribista que ten o apoio do imperialismo, tanto dos Estados Unidos como da Unión Europea.
O papel de Colombia na estratexia imperialista
O KKE interésase activamente sobre os acontecementos no seu país e na rexión. Entendemos que Colombia ten unha importancia central nos plans do imperialismo na rexión. Non é por casualidade que o Plan Colombia/Iniciativa Rexional Andina se considera a punta de lanza da intervención norteamericana na rexión. Na medida que se intensifique a agresividade do imperialismo norteamericano no seu afán de gañar terreo na rexión, aumentará o papel de Colombia. Iso demostran o involucramento de Colombia na operación desestabilizante en Ecuador, os acontecementos agresivos contra Venezuela e as ameazas crecentes de involucramento bélico, o acordo militar asinado cos Estados Unidos o 30 de outubro (Complementation Agreement for Defense and Security Cooperation and Technical Assistance between the Governments of Colombia and the United States).
A condición para poder xogar exitosamente este papel no marco da estratexia imperialista é reprimir o movemento popular. Por iso o Estado colombiano é protagonista a nivel mundial en asasinatos de políticos, sindicalistas, xornalistas, cadros do movemento popular, en declaración de estado de urxencia como ocorreu o ano pasado, en persecucións e ameazas contra loitadores, incluído o propio Secretario Xeral do PC Colombiano, o camarada Jaime Caycedo.
Imperialismo e réxime utilizan os grupos paramilitares, que sementan o terror e a violencia entre o pobo para protexer o dominio da oligarquía. Por iso precisamente os millóns de desprazados, as masacres e desaparicións, a impunidade provocadora da cal gozan aqueles que as cometen. Non nos estrañan as revelacións sobre as relacións de Uribe e de cadros do seu partido cos grupos paramilitares, o escándalo das pirámides, os asasinatos masivos de campesiños polo exército e outras brutalidades contra as FARC.
A posición da Unión Europea
O carácter imperialista da Unión Europea exprésase tamén nas súas relacións con América Latina e no documento da estratexia rexional 2007-2013. Os asuntos políticos están nunha posición moi elevada na súa axenda: a campaña pola suposta "loita contra o terrorismo" e a chamada loita contra a droga, os asuntos de "democracia e dereitos humanos", a promoción do Plan Puebla-Panamá, a infiltración a través da chamada ?sociedade civil?, etc.
Nesta oportunidade quixera subliñar a importancia que o noso Partido dá á iniciativa que se manifestou por 22 Partidos Comunistas de países-membros da Unión Europea en maio de 2008 con ocasión do 5to Cume UE-América Latina e o Caribe.
No comunicado común que saíu menciónase que "a UE ten como obxectivo ¨abrir¨ as economías destes países para explotalos. Demanda a privatización de unidades de produción estatal e dos seus recursos naturais, mesmo da auga, a favor do capital monopolista. É unha ilusión considerar que a UE é o contrapeso aos Estados Unidos en beneficio dos pobos. Ao contrario, a UE ten os mesmos obxectivos imperialistas e neo-coloniais."
Un aspecto esencial da política da UE cara a América Latina é o apoio ás oligarquías internas fronte aos movementos populares.
Igual é a actitude da UE cara a Colombia. Típicas foron as posicións en xaneiro de 2008 do Alto Comisario da UE sobre a Política Exterior Común, Javier Solana, cando recibiu calurosamente a Uribe. Naquel entón, non só rexeitou categoricamente a proposta do Presidente Hugo Chávez que falou da non inclusión das FARC na lista coas organizacións terroristas, senón que reafirmou o apoio da UE ao réxime colombiano e a "a loita que este libra contra o terrorismo". Iguais foron as declaracións do Comisario sobre a política exterior e a política europea de veciñanza da UE.
A inclusión das FARC e do ELN na lista coas organizacións terroristas da UE coincidiu co endurecimento da represión no interior de Colombia, e serviu á aspiración de bloquear o proceso negociador e o intercambio de prisioneiros.
Estados Unidos e Unión Europea son cómplices
Os Estados Unidos e a UE apoian en conxunto a campaña difamatoria tratando de presentar que en Colombia por unha banda están os terroristas e polo outro o goberno que trata de enfrontalos. Logo de incluír ás FARC e ao ELN na lista das organizacións terroristas, tentan golpear o movemento de solidariedade para illar ás forzas populares de Colombia, utilizando as leis antiterroristas da UE.
Os datos que supostamente se atoparon nas famosas computadoras de Raúl Reyes que resultou asasinado durante a invasión aventureira do exército colombiano no territorio de Ecuador son o argumento para estender a caza de bruxas tamén a Europa, máis aló das fronteiras colombianas, un ataque xeral pola criminalización dos movementos.
Lembremos a captura en España en xullo de 2008 da loitadora Remedios García Albert, antes organizada na OSPAAAL, ben coñecida pola súa participación nos movementos de solidariedade internacional, a condena en prisión de 6 cidadáns daneses en setembro de 2008 baixo a acusasión de vender camisetas das FARC e do PFLP, que a UE considera grupos terroristas. No que se refire ao PFLP, fai falta recordar o papel que xogaron algunhas das chamadas organizacións non gobernamentais como a Amnestía Internacional e a Human Rights Watch que fortaleceron as acusacions coas súas declaracións que as FARC asasinaron a moitos cidadáns inocentes e que o PFLP está involucrado a secuestros de avións e colocación de bombas.
Así que está claro cales son os verdadeiros obxectivos da campaña antiterrorista dos Estados Unidos e da UE. Incluso, a UE cada vez máis inclúe no terrorismo ao radicalismo, é dicir a todos aqueles que cuestionan a situación existente e tentan mudala.
Á vez, por parte da grande prensa e algúns xornalistas e ONG faise un esforzo a invertir a realidade. Preséntase o conflito armado como a causa da limitación das liberdades democráticas e a represión do movemento popular en Colombia e non ao revés. Ao noso xuízo, esta idea fai a situación máis fácil para o réxime.
Na Unión Europea hai forzas do establishment que presionan para condenar e rexeitar a loita armada en xeral. Iso non ten que ver só con Colombia senón co dereito dos pobos á resistencia armada contra a ocupación, a resistencia a réximes ditatoriais e autoritarios. En realidade, piden a aceptación da legalidade e o dominio imperialistas e a renuncia por parte do movemento popular á loita polo seu derrocamento.
Nós respondemos que os terroristas son os imperialistas, non os pobos e os seus movementos.
O carácter do conflito e da solución xusta
Así vemos nós o contido da loita: Por unha banda está o réxime colombiano e o imperialismo e polo outro o movemento popular que libra unha xusta loita por todos os medios e os xeitos. O conflito é político, económico e social. Por iso o esforzo do réxime a dar unha solución militar conduce a unha ruela sen saída.
Estamos en contra do Plan Colombia, a política da Seguridade Democrática e a presenza militar norteamericana no país. Condenamos as persecucións e ameazas contra o movemento popular, a existencia de miles de presos políticos, a criminalización do accionar político do PC e dos seus aliados. Demandamos que pare calquera persecución, que se ofrezan todas as garantías para a vida dos loitadores do movemento popular, que se disolvan as organizacións paramilitares, que se liberen os presos políticos, que se rehabiliten os desprazados.
Somos solidarios coa loita do pobo colombiano pola xustiza social. Apoiamos a loita por unha nova Colombia onde serán respectadas a soberanía e a vontade populares, sen fame, con traballo, vivenda, saúde e educación para todos. Por unha Colombia na cal o pobo xestionará e gozará das riquezas do seu país.
Apoiamos o esforzo por unha solución política negociada ao conflito armado. Con todo subliñamos que a solución política non pode de ningún xeito conducir a unha rendición ao réxime, como algúns interpretan a negociación.
A solución política ten como condición recoñecer como forzas belixerantes ás Forzas Armadas Revolucionarias de Colombia-Exército do Pobo e ao Exército de Liberación Nacional. Sacalos da lista da UE coas organizacións terroristas. Eliminar como tal a lista, por suposto. Que se pare calquera inxerencia dos Estados Unidos nos asuntos internos de Colombia.
A solución política ten como condición a negociación, a non extradición de presos aos Estados Unidos, que regresen a Colombia todos aqueles que están alí presos. Que se despenalice a vida e o accionar social, que se sancionen aqueles que cometeron crimes políticos por parte do exército e a policía, que remate a axuda e o apoio ás organizacións paramilitares.
O intercambio humanitario que non avanza por culpa do réxime podería ser un paso importante para o inicio do proceso.
É longa a lista de intervencións feitas polos eurodiputados do KKE no Parlamento Europeo todos eses anos: contra os asasinatos de sindicalistas, polos desprazados, contra a extradición de Simón Trinidad e as condicións inhumanas do seu arresto, contra as persecucións políticas de deputados, senadores, sindicalistas, xornalistas e outros loitadores. apoiamos e seguimos apoiando as actividades do movemento de solidariedade a nivel nacional e europeo.
Seguiremos apoiando e intensificando a nosa solidariedade coas forzas populares de Colombia e o movemento de solidariedade con todas as nosas posibilidades, a través de preguntas, visitas de delegacións das forzas populares do seu país ao Parlamento Europeo e aos nosos países, do apoio político a iniciativas de solidariedade e información a nivel bilateral e multilateral.
Moitas grazas
