terça-feira, 20 de janeiro de 2009

Gaza: "Non se pode dicir a verdade na tele. ¡Vea demasiada xente!" MICHEL COLLON



Gaza: "Non se pode dicir a verdade na tele.
¡Vea demasiada xente!"
MICHEL COLLON


Entrevista por Julien Versteegh, Solidaire
Traducido do francés por Beatriz Morales Bastos





Estamos ben informados sobre Gaza, Hamas, a historia? Por que este divorcio entre a opinión dos "vellos europeos" e os cidadáns de orixe inmigrante? Que se pode facer para superar este foxo? Michel Collon, especialista en conflitos, responde ás «provocativas» preguntas do semanario belga Solidaire.

A crise económica e as preocupacións cotiás ocupan as mentes e quizáis Gaza pasa a un segundo plano na vida diaria dos traballadores. Por que?
Michel Collon. O humorista francés Coluche dicía: «Non se pode dicir a verdade na tele, vea demasiada xente». A pregunta que hai que facer á poboación belga é: pensan vostedes que están ben informados? cren vostedes que se lles vai dicir a verdade sobre unha rexión como Oriente Medio, con toda a riqueza petrolífera?

Os medios de comunicación e a escola ocultan coidadosamente como se impuxo Israel. Imaxinen vostedes o seguinte ... Vostedes, belgas, que viven e traballan aquí desde fai xeracións, de súpeto desembarcan unhas persoas: «Os nosos devanceiros vivían aquí hai dous mil anos, o noso Deus dixo que esta terra nos perténce, ¡veña, liscade de aquí, fóra!». Vostedes terían que deixar a súa casas, os seus campos, as súas riquezas e ir vivir a unhas tendas de campaña. Os invasores toman primeiro Bruxelas, Anveres, Hainaut. Un pouco despois, Liexa e Flandes. Bloquean todas as estradas cun grande muro. E, para rematar, todos vostedes atópanse hacinados ao redor de Ostende e nas profundidades das Ardenas, nunhas condicións de vida miserables. Ademais, trátaselles de mentireiros, de violentos, de terroristas. Pois ben, ¡substitúan Ostende por Gaza e as Ardenas por Cisxordania, e terán exactamente o que fixo Israel!.

A conto da desinformación, de todos os xeitos os belgas tiveron unha famosa advertencia, non? A RTBF logrou facer crer que Bélxica desaparecera nunha noite, así que, ¡prudencia!* Nos anos oitenta en Nicaragua un goberno de esquerda quería eliminar a pobreza e resistir a Estados Unidos. Nicaragua foi atacada por uns terroristas financiados pola CIA e foi criminalizada polos medios de comunicación. Expulsouse aos sandinistas e o país volveu á miseria. Un sacerdote nicaraguano, entón ministro de cultura, dicía: «Cando vexo o que contan os medios de comunicación sobre o meu país, que eu coñezo ben, dígome que non debo crer nada do que contan dos países que non coñezo».

O gran problema, dos belgas, os franceses, dos europeos, sobre o conflito israelo-palestino é que están desinformados. Con raras excepcións, a tele ponse de lado de Israel. Nestes últimos días acabou por mostrar os crimes de Israel, pero mentres isto se presénte

como ³unha resposta aos foguetes² xustifícase o colonialismo.

De todos os xeitos, Hamas empezou e toma como reféns á poboación, non?
Michel Collon. Non. A respecto dos foguetes lanzados sobre as cidades israelís, non se nos di que os palestinos (Hamas, Fatah e individuos) lánzanos contra cidades das que se expulsou aos seus pais. ¡Eles vivían aí antes! Por que o ocultan? Pero, máis importante, Hamas respectou a tregua durante tres meses. Agora ben, esta tregua tiña varias condicións. Israel tiña que levantar o bloqueo que asfixiaba a Gaza; non o fixo. Non debía cometer máis agresións militares; cometeunas. Exipto tiña que abrir as súas fronteiras; non se fixo. En realidade Israel é quen non respectou a tregua.

En todo caso, Hamas son os fundamentalistas. Poden apoialos persoas progresistas?
Michel Collon. En primeiro lugar, durante décadas, cando aínda non existía Hamas, Israel fixo todo o posible para destruír ao Fatah de Arafat e os movementos palestinos de esquerda. Despois, o mesmo que Hizbolá en Líbano Hamas parece de acordo en respectar o modo de vida do conxunto das poboacións de Gaza.

A xente votou a Hamas porque se sentía traizoada polos anteriores dirixentes palestinos. Se vostede pregunta a palestinos de esquerda e laicos, votaron a Hamas porque é o partido que resiste. É falso dicir que Hamas toma aos palestinos como reféns, son todos os palestinos quen rexeitan e rexeitarán sempre a colonización, aínda que mañá Hamas estivese totalmente destruído.

Para rematar, a continuación dísenos dun xeito un tanto racista que estas persoas son musulmás e que son uns fanáticos... ¡Que me expliquen entón por que Estados Unidos organiza golpes de estado para derrocar a Chávez, un fervente cristián! Ou a Evo Morales, un indio. En Venezuela antes de Chávez, 80 anos de riqueza petrolífera produciron un 80 % de pobres. O diñeiro íase aos petos de Exxon. Chávez, Evo, os iraquís ou os palestinos: non ten nada que ver coa relixión, ten todo que ver co saqueo dos recursos deses países.

Pero en Palestina hai poucos recursos naturais...
Michel Collon. Oriente Medio forma un conxunto. Os árabes considéranse unha soa nación. Son os colonizadores quen dividiron a rexión para controlala mellor. Os británicos e despois os estadounidenses procuraron pór o petróleo en mans de reis, de ricos sauditas e doutras marionetas mentres que o resto do mundo árabe debatíase entre a pobreza e o subdesenvolvimento. Wáshington sobrearmóu a Israel para que fose o xendarme de Oriente Medio. Ademais, quere construír un oleoduto que distribuirá o petróleo iraquí ao Mediterráneo.

Israel afirma que non hai ninguén con quen negociar e que a paz é imposible.
Michel Collon. A paz é posible en Oriente Medio. Hai que crear un só Estado que garanta todos os dereitos a todos, xudeus, musulmáns, cristiáns ou ateos. Un Estado non pode estar fundado sobre unha relixión privilexiada que exclúa ou rebaixe as demais. Un só Estado, un home = un voto, e o dereito ao retorno para todos aqueles que foron expulsados.

Moitos palestinos e israelís cren que será necesaria unha solución transitoria con dous Estados. Son eles quen teñen que decidilo. Con todo o odio que se sementou, serán necesarias unha ou dúas xeracións para chegar a unha coexistencia armoniosa. En todo caso, eu manteño que Israel é o Estado máis racista do mundo, que practica a limpeza étnica contra os árabes. Para chegar a unha solución hai que acabar con este racismo. Un Estado que comporta varias culturas non é pobre, ao contrario, é rico.

Creo que con estas provocacións e estas terribles destrucións Israel non quere a paz. Négase a negociar sabendo que iso pode provocar atentados. Tería así un pretexto para xustificar novas deportaciones e anexións.

O ministro belga de Asuntos Exteriores Karel De Gucht e os seus colegas europeos parecen adoptar unha postura neutra na historia...
Michel Collon. De Gucht non é en absoluto neutro, e tampouco o é a UE. Acaba de aprobar para Israel un estatuto de case membro da Unión Europea ¡cando desde hai décadas Israel viola todas as resolucións da ONU e o dereito internacional! A UE cualificou de ?terrorista¹ ao goberno de Hamas elixido democraticamente, o que deu luz verde á agresión. Cando a ministra de Asuntos Exteriores israelí di ante Sarkozy que Israel defende os valores da comunidade internacional, este aplaude. Cando se ve como Sarkozy, Merkel, De Gucht e compañía apoiaron todo o tempo a Israel, eu afirmo que eles son quen bombardean no noso nome. Imos seguir tolerándoo?

É sobre todo a poboación belga de orixe emigrante a que se mobiliza nestes momentos. Por que hai aínda tanta indiferenza e pasividade por parte dos traballadores «belgas-belgas»?
Michel Collon. Manténselles na ignorancia. Pero a guerra en Palestina forma parte da guerra global norte-sur que leva a cabo no noso nome. Non se pode comprender o mundo de hoxe se non se comprende por que a riqueza está no norte e a pobreza no sur.

As grandes sociedades europeas roubaron o ouro e a prata de América Latina; os minerais, o caucho e os escravos de África (co noso rei Leopoldo II que cortaba as mans cando alguén se negaba a traballar para el) e o petróleo de Oriente Medio. Hoxe o terceiro mundo segue sendo pobre porque as multinacionais instálanse aí pagando unha miseria aos traballadores, prohibindo os sindicatos, corrompendo aos dirixentes políticos e á policía. Polo tanto, toda a riqueza do sur segue indo ao norte. Este pon aos traballadores belgas ante unha opción moral: porse ao lado dos roubados ou dos ladróns? Esixir xustiza ou adoptar a postura do avestruz esperando beneficiarse un pouco do roubo?

Deberiamos ter máis curiosidade e ser máis abertos. En Bélxica temos a sorte de ter inmigrantes, incluídos os traballadores sen papeis. Hai que falar con eles, escoitalos. ¡Pódese aprender moito de eles! Os árabes explicaranlles que fan Europa en Oriente Medio desde hai séculos. Os negros explicaranlles o que fai en Congo. Os latinos por que hai aínda un 44 % de pobres cando América latina é moi rica.

Eu comparo a situación actual co Titanic, cos moi ricos en primeira clase, as clases medias e os traballadores que están en terceira, sen moitas comodidades, pero no barco. O Titanic diríxese ao desastre porque o capitán e, sobre todo, os armadores, gañan moito, á conta de quen bregan, os escravos do sur, e á conta dos traballadores do norte. Empobreciéndoos e empobreciéndonos continuamente provocan a crise porque xa non teñen a ninguén a quen vender.

Queren os traballadores belgas permanecer no Titanic, baseado no empobrecimiento do terceiro mundo, un sistema que tras a crise financeira prepara outras, quizá máis graves aínda? A cantidade de pobres non deixou de aumentar no mundo desde hai 20 anos. Queren afundirse co Titanic ou elixir outro xeito de navegar baseada nunhas relaciones norte-sur máis xustas?

Entón, que facer?
Michel Collon. Desde hai varios anos traballo co equipo de Investig¹Action e a miña páxina web www.michelcollon.info para descodificar a información, dar a palabra aos excluídos da información oficial, mostrar as imaxes ocultas, aprender a distinguir as manipulacións mediáticas. Escríbenme moitas persoas, fartas da prensa e desanimadas porque non se lles escoita.

É necesaria unha estratexia colectiva para que a xente poida examinar a información e ser activa. A información é un dereito que non cae do ceo e que se conquista, como os demais dereitos. Para iso é necesario proceder activamente. Por exemplo, se un responsable sindical aínda ten dúbidas sobre quen é o agresor e o colonizador entre Israel e os palestinos, ¡que organice entón un debate para todos os seus afiliados con ambas as partes, que se informe en internet, cos sindicalistas palestinos e con aqueles a quen a tele exclúe dos seus debates!

Para conquistar o dereito a unha información de calidade, completa e non manipulada polos intereses, necesitamos un movemento cidadán para a información, de base. «¡Todos somos xornalistas!»

10 de xaneiro de 2009





* N. da t.: refirese a un falso documental emitido hai un ano por esa canle de televisión belga que anunciaba que Bélxica se desintegrara. Moitaa xente creuno e se suscitóu unha enorme polémica. Véxase: http://fr.wikipedia.org/wiki/Bye_Bye_Belgium


Enlace co orixinal:
No se puede


Vexa en Daily Motion (en francés) Michel Collon : Israël, l¹Etat le plus raciste au monde, debate en France 3 Television
Video
-- 








Siempre Sandinistas, Nicaragua sera Socialista

http://es.groups.yahoo.com/group/Nicaragua_Socialista

___________________________________________________________________







"Sean siempre capaces de sentir en lo más hondo

cualquier injusticia cometida contra cualquiera

en cualquier parte del mundo.

Es la cualidad más linda de un revolucionario".


Cmdte Ernesto Che Guevara