¡Asina e espalla!
http://www.thepetitionsite.com/1/Suspend-EU-Israel-Trade-Agreement
...
A proposito da cooperación entre a UE e Israel
As relacións comerciais entre a Unión Europea e Israel
A Unión Europea é o principal provedor comercial de Israel. O 40% da importacións israelís veñen da Comunidade Europea (primeiro provedor ao nivel mundial) e o 30 % das exportacións de Israel están destinadas a Europa (que é o segundo cliente máis grande de Israel).
Desde 1990 ata o presente, no marco da Asociación Euromediterránea e do Acordo de Libre Asociación, as importacións e exportacións entre as dúas partes triplicaron .
Hoxe en día, a cooperación entre a UE e Israel tradúcese en numerosos acordos.
As relacións comerciais entre España e Israel
Desde que en 1986 o goberno do PSOE decidise formalizar as relacións diplomáticas do Estado español con Israel, as relacións económicas e comerciais bilaterais non fixeron máis que aumentar. O estado español converteuse en menos de 15 anos no décimo primeiro socio comercial de Israel (detrás de EEUU, Bélxica, Alemaña, Gran Bretaña, Italia, Suíza, Holanda, Francia, Xapón e Hong Kong).
No ano 2003, as exportacións israelís cara a España sumaban 506 millóns de dólares e as importacións de Israel procedentes de Europa, 623 millóns de dólares . Así mesmo, Israel é o principal mercado do estado español en Oriente medio.
Israel exporta a España principalmente produtos relacionados coa súa industria química, fertilizantes, sementes, maquinaria agrícola e de rega, produtos plásticos, produtos relacionados coa industria das telecomunicacións e de software, equipamento medico, etc.
É significativo coñecer que algunhas das empresas do Estado español reciben asesoramento e tecnoloxía media e punta israelí relacionadas coa irrigación ou a desalinización de augas (especialmente nas zonas de Andalucía, Murcia ? onde 40% das áreas cultivadas se regan con sistema israelí de goteo- e Levante ou as Illas Canarias ? cos seus 55 plantas desalinizadoras de produción israelí). Datos: embaixada Israel
Desde os anos 80 ata a actualidade, o estado español intensificou a firma de acordos e convenios bilaterais con Israel ata a vintena (destácase especialmente o Acordo de Cooperación para a Investigación e Desenvolvemento industrial asinado en 1993)
A COOPERACIÓN ENTRE A UNION EUROPEA E PALESTINA
A UE é o primeiro provedor de fondo para o desenvolvemento palestino. De 1994 ao final do 2002, a UE investiu aproximadamente mil millóns de euros en doazóns e prestamos mais 500 millóns de euros en achegas ao ACNUR. Para o mesmo período, a axuda bilateral dos estados membros esta estimada a uns 2.5 mil millóns de euros . En 2002, en opinión do Banco Mundial, os danos físicos que as operacións do exército israelí ocasionaran á infraestrutura e as institucións palestinas elevábanse a uns 300 millóns de dólares dos cales a metade dos danos corresponden á cidade de Naplus e ao campo de refuxiado de Jenin.
En febreiro do 2002, a Comisión Europea, rama executiva da UE, calculou que os danos causados polos ataques israelís en proxectos palestinos financiados pola UE, incluíndo o aeroporto e o porto da Franxa de Gaza, a oficina de estatística palestina e a corporación de radiodifusión ascendían a 17 millóns de euros.
A UE di estar "seriamente preocupada pola destrución da infraestrutura palestina e doutras instalacións que axudan aos palestinos no seu desenvolvemento económico, social e humanitario e son financiadas pola Unión Europea e outros doantes. A Unión Europea urxe ao Goberno de Israel a que poña fin a esta práctica e resérvase o dereito a esixir reparacións nos recintos adecuados" (28 de xaneiro 2002, sesión 2406 do Consello- Asuntos Xerais)
No ano 1997, a Unión Europea asinou coa OLP un acordo similar (Acordo provisional de asociación CCE-OLP) ao asinado con Israel. Con todo a súa execución é case imposible xa que todas as exportacións palestinas teñen que transitar por Israel. Para que este acordo puidese funcionar, o bloqueo do territorio palestino por parte de Israel, tería que finalizar.
O ACORDO EURO MEDITERANEO
No terreo económico, a UE e Israel asinaron no ano 1995 o "Acordo Euromediterráneo de Asociación" (entrou en vigor en xuño do 2000) co fin de aumentar o dialogo político, a cooperación económica e o desenvolvemento do libre comercio entre as dúas partes.
Este acordo establece que:
- "quedan prohibidas entre a comunidade e Israel dereitos de aduana de importación e exportación" (art. 8)
- "quedan prohibidas entre a comunidade e Israel restricións cuantitativas á importación e á exportación" (art. 16/17)
Preve que un Consello de asociación, composto por representantes das dúas partes, ten que vixiar a súa boa aplicación.
Con todo, este acordo ten cláusulas que son sistematicamente violadas:
- " o respecto dos principios democráticos e dos Dereitos Humanos, que inspira a súa política interior e exterior" (art. 2)
- eríxense os "principios da Carta das Nacións Unidas, en particular ao respecto á os Dereitos Humanos e á democracia " (preámbulo) como base a toda relación.
Israel viola continuamente a legalidade internacional e os Dereitos Humanos. Desde o ano 1967, Israel ocupa ilegalmente Xerusalén este, Cisxordania e a Franxa de Gaza sometendo ao pobo palestino a vivir baixo asedio.
Desde entón, os sucesivos gobernos israelís levan a cabo unha política de limpeza étnica (colonización de terras, restrición de movementos, destrución de vivendas, política de apartheid, construción do muro) caracterizada pola continua violación do Dereito Internacional e as resolucións da ONU.
- a regra de orixe (art. 83) que exclúe do campo do acordo todo produto que proveña dos territorios ocupados. Hoxe en día, Israel exporta a Europa produtos fabricados nas súas colonias beneficiándose fraudulentamente dun réxime preferente .
En efecto, o acordo limita o seu campo de aplicación ao territorio do Estado de Israel (art. 83: "O presente Acordo será aplicable, por unha banda, nos territorios nos cales se aplícan os Tratados constitutivos da Comunidade Europea (...) e, por outra, no territorio do Estado de Israel"). Deixar que Israel inclúe os seus asentamentos ilegais como parte do territorio do Estado, induciría que a comunidade non cumpre a súa adhesión a
1. a prohibición consuetudinaria en contra da anexión unilateral do territorio ocupado por unha Potencia Ocupante,
2. a IV Convención de Xenebra que, no seu artigo 49 parágrafo 6, estipula que "a Potencia ocupante non poderá efectuar a evacuación ou o traslado dunha parte da súa propia poboación civil ao territorio por ela ocupado" e
3. as resolucións do Consello de Seguridade das Nacións Unidas 242 e 338 que non recoñecen os territorios ocupados como parte do Estado de Israel, sendo territorios adquiridos pola forza.
A Comisión ao sospeitar "en particular que se están exportando á Unión Europea coma se fosen orixinarios de Israel produtos orixinarios en realidade de Cisxordania ou da Franxa de Gaza ou ben das implantacións israelís en Xerusalén Este, nos Altos do Golán, en Cisxordania ou na Franxa de Gaza" publicou un "Anuncio da Comisión aos importadores" no Boletín Oficial de novembro de 2001 que declaraba aos importadores que seguir importando tales produtos podería conducir a unha "custom debt" (débeda aduanaria) co fin de preservar a responsabilidade legal e financeira da Unión Europea. Así, "recomenda aos importadores europeos e autoridades aduaneiras dos Estados membros que tomen medidas de precaución en forma de depósito de garantía".
O Parlamento Europeo recentemente (10 de abril de 2002) adoptou unha resolución na cal pide ao Consello e á Comisión Europea de suspender o Acordo de Asociación Euromed . Esta resolución quedou en papel mollado ao non dar cumprimento, no día de hoxe, a tal resolución nin o Consello nin a Comisión Europea.
CONCLUSIÓNS
Como conclusións do antes citado e en liña cos numerosos chamamentos que se fixeron ata agora tanto ao nivel español como europeo, solicitamos firmemente a suspensión do Acordo de Asociación entre a Unión Europea e Israel.
http://www.thepetitionsite.com/1/Suspend-EU-Israel-Trade-Agreement
...
A proposito da cooperación entre a UE e Israel
As relacións comerciais entre a Unión Europea e Israel
A Unión Europea é o principal provedor comercial de Israel. O 40% da importacións israelís veñen da Comunidade Europea (primeiro provedor ao nivel mundial) e o 30 % das exportacións de Israel están destinadas a Europa (que é o segundo cliente máis grande de Israel).
Desde 1990 ata o presente, no marco da Asociación Euromediterránea e do Acordo de Libre Asociación, as importacións e exportacións entre as dúas partes triplicaron .
Hoxe en día, a cooperación entre a UE e Israel tradúcese en numerosos acordos.
As relacións comerciais entre España e Israel
Desde que en 1986 o goberno do PSOE decidise formalizar as relacións diplomáticas do Estado español con Israel, as relacións económicas e comerciais bilaterais non fixeron máis que aumentar. O estado español converteuse en menos de 15 anos no décimo primeiro socio comercial de Israel (detrás de EEUU, Bélxica, Alemaña, Gran Bretaña, Italia, Suíza, Holanda, Francia, Xapón e Hong Kong).
No ano 2003, as exportacións israelís cara a España sumaban 506 millóns de dólares e as importacións de Israel procedentes de Europa, 623 millóns de dólares . Así mesmo, Israel é o principal mercado do estado español en Oriente medio.
Israel exporta a España principalmente produtos relacionados coa súa industria química, fertilizantes, sementes, maquinaria agrícola e de rega, produtos plásticos, produtos relacionados coa industria das telecomunicacións e de software, equipamento medico, etc.
É significativo coñecer que algunhas das empresas do Estado español reciben asesoramento e tecnoloxía media e punta israelí relacionadas coa irrigación ou a desalinización de augas (especialmente nas zonas de Andalucía, Murcia ? onde 40% das áreas cultivadas se regan con sistema israelí de goteo- e Levante ou as Illas Canarias ? cos seus 55 plantas desalinizadoras de produción israelí). Datos: embaixada Israel
Desde os anos 80 ata a actualidade, o estado español intensificou a firma de acordos e convenios bilaterais con Israel ata a vintena (destácase especialmente o Acordo de Cooperación para a Investigación e Desenvolvemento industrial asinado en 1993)
A COOPERACIÓN ENTRE A UNION EUROPEA E PALESTINA
A UE é o primeiro provedor de fondo para o desenvolvemento palestino. De 1994 ao final do 2002, a UE investiu aproximadamente mil millóns de euros en doazóns e prestamos mais 500 millóns de euros en achegas ao ACNUR. Para o mesmo período, a axuda bilateral dos estados membros esta estimada a uns 2.5 mil millóns de euros . En 2002, en opinión do Banco Mundial, os danos físicos que as operacións do exército israelí ocasionaran á infraestrutura e as institucións palestinas elevábanse a uns 300 millóns de dólares dos cales a metade dos danos corresponden á cidade de Naplus e ao campo de refuxiado de Jenin.
En febreiro do 2002, a Comisión Europea, rama executiva da UE, calculou que os danos causados polos ataques israelís en proxectos palestinos financiados pola UE, incluíndo o aeroporto e o porto da Franxa de Gaza, a oficina de estatística palestina e a corporación de radiodifusión ascendían a 17 millóns de euros.
A UE di estar "seriamente preocupada pola destrución da infraestrutura palestina e doutras instalacións que axudan aos palestinos no seu desenvolvemento económico, social e humanitario e son financiadas pola Unión Europea e outros doantes. A Unión Europea urxe ao Goberno de Israel a que poña fin a esta práctica e resérvase o dereito a esixir reparacións nos recintos adecuados" (28 de xaneiro 2002, sesión 2406 do Consello- Asuntos Xerais)
No ano 1997, a Unión Europea asinou coa OLP un acordo similar (Acordo provisional de asociación CCE-OLP) ao asinado con Israel. Con todo a súa execución é case imposible xa que todas as exportacións palestinas teñen que transitar por Israel. Para que este acordo puidese funcionar, o bloqueo do territorio palestino por parte de Israel, tería que finalizar.
O ACORDO EURO MEDITERANEO
No terreo económico, a UE e Israel asinaron no ano 1995 o "Acordo Euromediterráneo de Asociación" (entrou en vigor en xuño do 2000) co fin de aumentar o dialogo político, a cooperación económica e o desenvolvemento do libre comercio entre as dúas partes.
Este acordo establece que:
- "quedan prohibidas entre a comunidade e Israel dereitos de aduana de importación e exportación" (art. 8)
- "quedan prohibidas entre a comunidade e Israel restricións cuantitativas á importación e á exportación" (art. 16/17)
Preve que un Consello de asociación, composto por representantes das dúas partes, ten que vixiar a súa boa aplicación.
Con todo, este acordo ten cláusulas que son sistematicamente violadas:
- " o respecto dos principios democráticos e dos Dereitos Humanos, que inspira a súa política interior e exterior" (art. 2)
- eríxense os "principios da Carta das Nacións Unidas, en particular ao respecto á os Dereitos Humanos e á democracia " (preámbulo) como base a toda relación.
Israel viola continuamente a legalidade internacional e os Dereitos Humanos. Desde o ano 1967, Israel ocupa ilegalmente Xerusalén este, Cisxordania e a Franxa de Gaza sometendo ao pobo palestino a vivir baixo asedio.
Desde entón, os sucesivos gobernos israelís levan a cabo unha política de limpeza étnica (colonización de terras, restrición de movementos, destrución de vivendas, política de apartheid, construción do muro) caracterizada pola continua violación do Dereito Internacional e as resolucións da ONU.
- a regra de orixe (art. 83) que exclúe do campo do acordo todo produto que proveña dos territorios ocupados. Hoxe en día, Israel exporta a Europa produtos fabricados nas súas colonias beneficiándose fraudulentamente dun réxime preferente .
En efecto, o acordo limita o seu campo de aplicación ao territorio do Estado de Israel (art. 83: "O presente Acordo será aplicable, por unha banda, nos territorios nos cales se aplícan os Tratados constitutivos da Comunidade Europea (...) e, por outra, no territorio do Estado de Israel"). Deixar que Israel inclúe os seus asentamentos ilegais como parte do territorio do Estado, induciría que a comunidade non cumpre a súa adhesión a
1. a prohibición consuetudinaria en contra da anexión unilateral do territorio ocupado por unha Potencia Ocupante,
2. a IV Convención de Xenebra que, no seu artigo 49 parágrafo 6, estipula que "a Potencia ocupante non poderá efectuar a evacuación ou o traslado dunha parte da súa propia poboación civil ao territorio por ela ocupado" e
3. as resolucións do Consello de Seguridade das Nacións Unidas 242 e 338 que non recoñecen os territorios ocupados como parte do Estado de Israel, sendo territorios adquiridos pola forza.
A Comisión ao sospeitar "en particular que se están exportando á Unión Europea coma se fosen orixinarios de Israel produtos orixinarios en realidade de Cisxordania ou da Franxa de Gaza ou ben das implantacións israelís en Xerusalén Este, nos Altos do Golán, en Cisxordania ou na Franxa de Gaza" publicou un "Anuncio da Comisión aos importadores" no Boletín Oficial de novembro de 2001 que declaraba aos importadores que seguir importando tales produtos podería conducir a unha "custom debt" (débeda aduanaria) co fin de preservar a responsabilidade legal e financeira da Unión Europea. Así, "recomenda aos importadores europeos e autoridades aduaneiras dos Estados membros que tomen medidas de precaución en forma de depósito de garantía".
O Parlamento Europeo recentemente (10 de abril de 2002) adoptou unha resolución na cal pide ao Consello e á Comisión Europea de suspender o Acordo de Asociación Euromed . Esta resolución quedou en papel mollado ao non dar cumprimento, no día de hoxe, a tal resolución nin o Consello nin a Comisión Europea.
CONCLUSIÓNS
Como conclusións do antes citado e en liña cos numerosos chamamentos que se fixeron ata agora tanto ao nivel español como europeo, solicitamos firmemente a suspensión do Acordo de Asociación entre a Unión Europea e Israel.
