sexta-feira, 27 de junho de 2008

German CP-DKP, Interview with CP of Chile commemorating Salvador Alliente [Sp.]

-------------------------------------------------

From: German Communist Party ?DKP, Thursday, June 26, 2008

http://www.dkp.de , mailto:dkp.pv@t-online.de

==================================================



UZ: O 26 de Xuño se conmera mundialmente o aniversario de Salvador Allende. Que recordas persoalmente da súa obra, dos tres anos de goberno da Unidade Popular? Primeiramente quixese dicir que cando falamos da Unidade Popular é imprescindible falar de Salvador Allende; e hai que dicir que é necesario resaltar a súa personalidade, cuxa vida estivo dedicada a lograr a Unidade das forzas de esquerda, base fundamental para avanzar na loita contra a opresión non só en Chile senón que tamén no presente nos diferentes países do mundo.



E é así, que é parte importante a súa contribución na formación da Fronte Popular en 1937 ; o FRAP (Fronte de Accion Popular) en 1953, que coincidiu coa unificación da clase obreira ao redor da CUT (Central Unica de Traballadores), e en 1969 participa na fundación da alianza politica Unidade Popular que o levase ao triunfo electoral o 4 de Novembro de 1970.



Esta vitoria marcou a etapa histórica máis importante na loita da clase obreira e das forzas democráticas de Chile.



En segundo termo hai que destacar a súa consecuencia revolucionaria; pagou coa súa vida a súa profunda vocación democrática e a súa inquebrantable lealdade ao pobo. De acordo a esta consecuencia revolucionaria que marcou toda a súa vida, leva adiante xunto coa UP a implementación do Programa do Goberno Popular o que provocou a brutalidade da burguesia, democracia cristiá e o imperialismo.



Dentro dos principais logros deste período está o dar protagonismo ao pobo por primeira vez na historia chilena na construccion do seu futuro en todas as súas expresións, clase obreira, poboadores, campesiños, movemento estudantil e xuvenil, xunto a un gran grao de desenvolvemento da conciencia socialista.



No transcurso dos tres anos de Goberno levou a cabo unha politica de transformacións na estrutura económica- social interna que correspondía exclusivamente aos intereses do pobo chileno, xunto a unha politica exterior que terminaba coa subordinación ás grandes lineas da estratexia mundial do imperialismo norteamericano. Reclamando un novo tipo de relacións económicas entre as nacións desenvolvidas e as nacións en Vías de Desenvolvemento, identificándose ao mesmo coa defensa dos intereses dos pobos de America Latina, incentivando a solidariedade cos paises irmáns, en especial con Cuba ; como así mesmo coas nacións de Asia e Africa.



Entre as medidas practicadas máis importantes levadas a cabo son a nacionalizacion do cobre en xuño de 1971, a principal riqueza cuxa empresa entregaba o 80 % de divísalas do pais, a reforma agraria iniciada no goberno anterior e que puxo fin ao latifundio en 1972 entregando terras ao pequeno campesinado, a creacion en outubro de 1971 do Area de Propiedade Social da economíia coa participacion da clase obreira na dirección das empresas, a estatizacion da Banca, houbo un desenvolvemento efervecente da cultura popular dada por primeira vez en Chile, cos movementos da Nova Cancion chilena, unha inmensa obra da editoral Quimantú con publicacións das obras dos grandes escritores internacionais e nacionais. Foi a primavera do pobo chileno.





UZ: Que significado ten Allende aínda hoxe en Chile e quizais máis aló das

fronteiras?

A memoria de Allende foi un inmenso achegue na loita contra a ditadura. Na actualidade a esquerda consecuente no país, cuxa forza máis importante é o Partido Comunista de Chile reivindica non só a imaxe de Allende, senón que tamén reivindica plenamente a experiencia Unitaria da esquerda chilena que nace nos anos 30 e que culmina na vitoria da Unidade Popular.



Esa memoria esta viva a pesar das mentiras e crimenes da ditadura durante 17 anos; a pesar das distorsiones de sectores que quedaron no camiño, que foron allendistas e que actualmente están na Concertacion, coalision actual de goberno,



E é así que continuando con esta herdanza unitaria da nosa historia proletaria logramos que cristalize a unidade da esquerda, con todas as dificultades que isto implica e que se expresa na coalicion Xuntos Podemos Mais; porque ten que frutificar pronto unha alternativa real ao que é a Concertacion que non fai outra cousa a final de contas, que administrar o neoliberalismo imposto pola ditadura, xa que os cambios prometidos non son cumpridos.



En canto ao goberno popular o seu alicerce fundamental foi o de exporse, por primeira vez na historia de chegar ao socialimo abrindo espazos democráticos dentro da democracia representativa burguesa para chegar á democracia participativa proletaria, camiño que están percorrendo os gobernos progresistas de América Latina de acordo naturalmente ás súas condicións e particularidades. Neste sentido Allende expuña que as saídas politicas búscanas os pobos no seu contexto, estas xa sexan dentro do marco da democracia burguesa ou na loita armada revolucionaria.



Chile e o goberno da Unidade Popular, a súa experiencia é hoxe mais actual que nunca e a súa vixencia é universal, sendo aqui onde radica a súa importancia, é un manual de como se dá a loita de clases. Recentemente veiamos como en Venezuela se repetiu paso a paso as arremetidas da dereita contra un goberno democratico, como asi mesmo no que ocorre nestes momentos en Bolivia. Deste xeito hai que dicir tambien, que o imperialismo non necesita pretextos para invadir e levar adiante os seus propositos hegemónicos, para isto basta con ler a súa historia e pódese constatar o longo historial de agresións tanto en América Latina como doutros paises do mundo. En América Latina a groso modo podemos mencionar a invasion a Guatemala en 1954, organización da invasión a Cuba en Praia Girón, invasión a República Dominicana en 1965, organizou e dirixiu o derrocamento de Salvador Allende en 1973, executou o asasinato do xeneral Omar Torrijo en Panamá 1981, invade a Illa Selecta en 1983, invade Panamá en 1989 e realiza nos anos 80 unha agresión encuberta contra Nicaragua.



UZ: Que se planifica en Chile para o 26 e que pasará en Alemaña? Para ese dia o noso Partido organiza en Chile un Acto Central na Praza da Costitucion, centro de Santiago, e unha xornada internacional en homenaxe a Salvador Allende, chamado seminario "Allende e o Século XXI" entre os dias 26, 27 e 28 de Xuño do 2008. En Berlin iniciouse un ciclo de peliculasel 30 de maio relacionadas con Salvador Allende e que terminasen o 28 de Xuño cun Acto de Homenaxe, doutra banda o Barrio Salvador de Köpenick esta preparando exposicion, ofrenda floral e actividade musical no centro comercial Salvador Allende.



UZ: Nancy, moitos contan Chile entre os paises de orientacion progresista en America Latina . Que opinion poder participar sobre o goberno da socialista Michelle Bachelet? A súa vitoria electoral, como abanderada da alianza politica coñecida como Concertacion pola Democracia, fúe eloxiada por un vasto espectro político, desde o goberno de George W. Bush ata personalidades de gobernos progresistas de America Latina, incluídos os grandes medios empresariais (Financial Estafes, a revista Estafe e Wall Street Journal) e as principais institucións financeiras internacionais (Fondo Monetario Internacional, Banco Mundial).



Dentro dos argumentos está o de ser a primeira presidenta en América Latina; que pasou un breve período no cárcere durante a ditadura de Pinochet, que é filla dun xeneral da forza aérea que se mantivo leal ao deposto presidente Allende e morreu torturado, que viviu nun pais socialista e que fué dirixente do Partido "Socialista" de Chile.

Pero estes argumentos simplistas quedan sen valor se observamos tanto o seu biografia politica dos ultimos anos como a da coalision politica á que pertence:



Na súa traxectoria politica, ata a súa elección presidencial non só xamais cuestionou a impunidade dos militares que torturaron e asasinaron ao seu pai, senón que adoptou a doutrina castrense de seguridade nacional.



En 1997 realiza un curso de Defensa Continental no Colexio Interamericano de Defensa en Wáshington DC, permanenciendo un ano no Forte McNair, onde se imbuíu na doutrina estadunidense da "guerra interior" e as estratexias contrainsurgentes.



Durante a súa xestión como ministra de Defensa, o gasto militar alcanzou novas

alturas: o gasto per cápita excedeu con facilidade ao de todos os demais gobernos de América Latina. Bachelet foi o apoio máis forte de Wáshington ao enviar unha forza militar a Haití para relevar aos estadunidenses na represión aos partidarios do ex presidente Jean Bertrand Aristide, electo democraticamente.

Agora ben, o modelo neoliberal imposto a sangue pola ditadura militar continuou sendo aplicado e profundado logo de 1989, seguindo as receitas do Consenso de Wáshington; postulado de politicas neoliberais imposta en case todos os paises de America Latina na década dos noventa polas Institucións Internacionais, Fondo Monetario Internacional, Banco Interamericano de Desenvolvemento, Banco Mundial, ). O Consenso esixía para Chile un goberno de centro- esquerda, coa exclusión pactada do partido Comunista, nun esquema económico de corte neoliberal que será o que determinará o desenvolvemento social.



E é así, que é aceptada a "transicion" cara á democracia pactada segundo as regras e a Constitucion imposta por Pinochet , que aínda continúa vixente.

O que trouxo como resultado entre outras cousas, que unha gran mayoria do pobo está excluída da participacion democrática, non ten dereito a ter os seus representantes politicos no parlamento debido á lei electoral binominal e unha gran desigualdade na distribucion da inmensa riqueza acumulada durante estes anos.



Durante todos estes anos pasados a Concertación non só aceptou as fraudulentas privatizacións multimillonarias realizadas durante as ditaduras, senón que as estenderon a todos os sectores da economía, inclusive saúde, pensións e educación.

Leis laborais restritivas evitan que os sindicatos e o movemento laboral leven a cabo folgas industriais; a maioría dos traballadores do campo non teñen defensas contra as agroindustrias produtoras e exportadoras de uva, viño e madeira. En contraste, unha nova clase de multimillonarios domina unha economía sumamente monopolizada, en asociación con transnacionais europeas e estadunidenses, saqueando os recursos pesqueiros, forestais, hídricos e minerais, apropiándose de terras indíxenas e criminalizando aos movementos mapuches Internacionalmente a Concertación é a primeira en asinar con Estados Unidos o tratado do Area de Libre Comercio das Américas e votando contra Cuba nas reunións anuais de Dereitos Humanos en Xenebra.



As ganancias do cobre chegaban segundo estatísticas chegaban a cifras altísimas no 2006 pero non existiu a vontade politica para responder ás necesidades dos excluídos, do pobo. A esencia da Concertacion é como o dixo ex presidente Aylwin:" ... é a "economia social de mercado" ou neoliberalismo con rostro humano; trátase de manter o modelo neoliberal e concentrar os esforzos do estado en subsidiar a demanda dos mais pobres..." Continuando con este pensamento Bachelet creou algúns proxectos de financiamiento mínimo como o Sistema de Pensións Solidarias, Bono extraordinario, medicamento para os maiores de 60 anos. Condolezza Rice visitou o último mes de Abril Chile e en conversacion con Bachelet expresoulle: "... o realmente emocionante de estar en Chile, é que é un país onde se acolle ao empresario, ao libre mercado e é algo que está tendo resultados, nótase no crecemento económico chileno..." "... O grande do programa da presidenta Michell Bachelet, é que Chile tamén se dedicou a que os beneficios económicos esten aí para toda a xente de todo o espectro social..."



A verdade da realidade chilena exprésase nas rúas de Chile coas protestas recentes dos obreiros subcontratados do cobre, protestas dos escolares, dos obreiros das fábricas do salmón, das mulleres, debedores habitacionales, protestas dos nosos irmáns Mapuches, protesta pola reforma do sistema de transporte de Santiago. O avance democrático pódese dar só coa unión de todos os que están en contra o modelo politico, para presionar ao unísono contra a inxustiza e por un mundo mellor.



*End*