sexta-feira, 13 de junho de 2008


Hawatmeh demanda o cesamento inmediato das negociacións e a reconstrución da unidade nacional palestina
12 de Xuño do 2008


O Secretario Xeral da Fronte Democrática para a Liberación de Palestina, Nayef Hawatmeh demandou, nunha entrevista para medios de prensa, o cesamento inmediato das absurdas negociacións entre a dirección da Autoridade Nacional Palestina e o goberno de Olmert-Barak aclarando que as mesmas, só se centran en tema seguridade.



Agregou que se debe pór fin á colonización de forma total, chamando á conxugación e combinación entre as negociacións e a loita armada.



Afirmou que a paz equilibrada está moi afastada polo cal débense reconsiderar os temas de para discutir entre as dúas partes, palestina e israelí.



Hawatmeh aclarou que o proxecto negociador de Hamas, a través de terceiras partes, é indirecto e que o famoso documento de Ahmad Yousef é suízo, tamén mencionou a participación de Turquía e outros países musulmáns na lista dos intermediarios entre Israel e Hamas.



En respostas sobre o programa de negociación que se debe adoptar, no caso de que fose o mesmo, dixo que ?ao ser unha pregunta suposta non hai resposta á mesma, porque de respondela estaría pondo a carreta diante do cabalo?, con todo chamou a solucións políticas globais do conflito palestino-israelí cos seus alicerces que son Xerusalén, as fronteiras, os asentamento xudeus, os refuxiados, os presos políticos, a seguridade e a auga.



Reafirmou a necesidade de cumprir coas resolucións da legalidade internacional respecto ao dereito do pobo palestino á autodeterminación e á creación do seu estado independente, con Xerusalén ocupada como capital sobre todo o territorio de Cisxordania e Gaza e ao dereito dos refuxiados ao retorno, en virtude a Resolución 194. Ademais, dixo ?as resolucións de todos os cumes árabes celebradas desde o ano 1974 avogan por unha solución política global baseada no proxecto nacional palestino unificado e nas resolucións internacionais?.



Insistiu no chamado ao Presidente Mahmoud Abbas, orientado a pór fin ás negociacións co goberno ocupante israelí, mentres non cese a colonización, non sexan eliminados os 127 asentamentos, que foron construídos por Sharón e completados por Olmert e ata que non se poña fin á construción do Muro anexionista, segundo a Resolución da Corte Internacional da Haia, que foi ratificada pola Asemblea Xeral da ONU. Sen esta posición as negociacións non avanzarán e limitaranse a temas de seguridade que se prorrogarán por moitos anos máis. Polo tanto é preciso dar un salto cualitativo en dirixir o proceso negociador, mediante a creación dunha comisión conxunta suprema, que leve a cabo devanditas conversacións. Pola contra manteranse absurdas, segundo o noso punto de vista e a do propio presidente Abbas, quen considera que as mesmas, non conducen a ningunha solución definitiva como se estipula na Folla de Ruta e nas promesas do propio presidente Bush.



Agregou que as posicións extremistas do goberno de Olmert, as súas esixencias expansionistas e a imposición das novas fronteiras de Israel, como feito consumado, non favorecen o avance de devanditos encontros.



Dixo, ao referirse ás negociacións indirectas de Hamas, que á súa vez cualificou como negociacións de seguridade (o bloqueo, a apertura dos puntos de control e a tregua), que a prioridade no tema central palestino consiste na reconstrución da unidade nacional porque as negociacións, con divisións internas, debilitan aos palestino e aos negociadores dirixidos polo propio presidente Abbas. Pola súa banda, Olmert ratificou isto dicindo que a Autoridade Nacional Palestina non pode estender o seu control sobre Cisxordania e Gaza e que Hamas quere negociacións indirectas mediante terceiras partes, -?non sabemos con quen imos negociar, polo tanto devanditas negociacións seguirán virando no baleiro sen resultado algún?.



En resposta a unha pregunta sobre a celebración de negociacións no marco do cesamento das hostilidades contestou:



?Nós chamamos de forma clara á conxugación entre as negociacións e a resistencia patriótica responsable, tal como levou a cabo por todos os movementos de liberación, en primeiro lugar a Revolución Vietnamita, respecto da procura de solucións políticas conxuntamente coa resistencia. Debemos continuar a loita con todos os medios ao noso alcance, incluíndo a resistencia de masas nas súas diferentes modalidade, a armada, a política e a diplomática, orientada a enfrontar as forzas de ocupación sobre o noso territorio ocupado incluíndo as bandas de colonos, sen afectar aos civís de ambas as partes da confrontación, porque o goberno da ocupación pode provocar moitos mais danos en Cisxordania e Gaza pola súa superioridade militar?.



Agregou que, ?sábese que Hamas traballa en aras de lograr a tregua ou a calma coa mediación exipcia, nós rexeitamos, durante os nosos diálogos con Omar Suleiman, Ministro exipcio de seguridade, o proxecto presentado respecto diso e recalcamos que a calma ou a tregua debe ter dous pasos fundamentais, primeiro que sexa global e recíproca á vez, tal como foi ratificada por todas as organizacións, é dicir, non establecer a tregua primeiro en Gaza senón que inclúa a Cisxordania tamén; segundo, debemos traballar sobre a base da participación e a presenza de forzas internacionais en Gaza e Cisxordania para protexer ao noso pobo da agresión e a expansión israelí e para mostrar a situación dentro dos territorios ocupados; similar ao que sucedeu no sur do Líbano logo da guerra de xullo do 2006, sen iso, a tregua aquí ou alá se desmoronaría ao primeiro disparo de calquera das dúas partes?.



Sobre a súa valoración da esquerda israelí Hawatmeh aclarou:



?A OLP, con todos os destacamentos que a integran, na reunión do Consello Nacional Palestino de 1974, tomou a decisión de manter o dialogo con calquera forza israelí que defenda o dereito do pobo palestino á existencia, á autodeterminación, ao retorno e á creación do estado independente co seu capital Xerusalén. Así a presidencia da OLP e dúas os destacamentos palestinos comezaron amplos diálogos con forzas e personalidades israelís comprometidas co antedicho, por exemplo o partido Meritz e outras personalidades dentro do partido laborista que, aínda que non son decisivos na política israelí, mantéñense activos para ampliar aos que apoian a loita do pobo palestino. Neste sentido a sociedade israelí mostrouse dividida entre os partidarios e os opoñentes aos nosos dereitos inalienables?.



?Isto demostra que a sociedade israelí, a pesar de que se levanta sobre alicerces colonialistas, padece confrontacións internas nos aspectos políticos, sociais, clasistas e ideolóxicos, incluíndo as contradicións en torno ao proceso político negociador e en alcanzar unha paz baseada na legalidade internacional. Débese aproveitar ese asunto tal como fai Israel cando utiliza as contradicións inter-palestinas e inter-árabes. Por exemplo a Chanceler israelí, no Cume de Doha sobre a democracia, exhorto aos países árabes a estreitar filas xunto con Israel contra Irán; o silencio árabe reinou en devandita sesión?.



Agregou que ?existen contradicións reais, entre a administración norteamericana e a Unión Europea e outras forzas internacionais e outros países do mundo que debemos aproveitar en favor da nosa causa?.



En resposta sobre o destino do documento de Ahmad Yousef e o proxecto de Hamas aclarou:



?Coñécese que Ahmad Yousef recibiu este documento da Cancillería suíza tal e como o declarou Hamas, o mesmo foi resultado de diálogos e intercambios entre o conselleiro Ahmad Yousef e medios europeos incluíndo devandita cancillería?.



?Este documento trata de solucións políticas referidas a un estado con fronteiras temporais e con disposición de negociacións por ambas as partes. Foi entregado por Ismail Haneyeh ao Presidente Abbas e a outros gobernantes de varios países visitados por el, solicitando criterios sobre o mesmo, sen que sexa presentado como documento propio de Hamas; cando se deu a coñecer publicamente, dixo Hamas que non representa o seu punto de vista?.



Concluíu dicindo, que ?a toma de Hamas, do control de Gaza, pola forza, indica que o proxecto completo de Hamas está composto por tres compoñentes, a tregua e as negociacións sobre cuestións parciais no aspecto da seguridade, en Gaza primeiro; segundo as conversacións con Israel a través de terceiras partes e para rematar, a resolución que Abbas entregou publicamente a Ismail Haneyeh para a composición do novo Consello de Ministros, coa presenza da dirección Saudita, coa condición de que este novo goberno respectaría os acordos e compromisos da presidencia da OLP a nivel internacional, autorizando ao Presidente a realizar negociacións con Israel. Estes tres compoñentes contradin o que Hamas chama a Carta que rexe a súa proxección de loita aprobada en 1988?.