domingo, 6 de julho de 2008

IV ASEMBLEA POVOS DO CARIBE
A nosa loita é pola vida, a solidariedade e a integración caribeña

Idania Trujillo
Minga Informativa de Movementos Sociais

Coa aprobación da Declaración Final e un chamado pola soberanía,
a resistencia e a integración das nacións do Caribe, concluíron
as sesións de traballo da IV Asemblea dos Pobos do Caribe
(APC), evento que reuniu en Caimito, localidade próxima á capital
habaneira a uns 167 delegados e delegadas de organizacións e
movementos sociais, políticos, campesiños, sindicais, de traballadores,
de mulleres, de estudantes e novas, artistas e
intelectuais, e organizacións ambientalistas, comunitarias de base, de solidariedade
e non gobernamentais de 20 países do Caribe e
representantes de importantes redes e campañas continentais.

Durante os cinco días de intensas e frutíferas reflexións reafirmouse
que a Asemblea é un valioso espazo de diálogo, intercambio e
construción colectiva de iniciativas e accións para o desenvolvemento e a
converxencia das loitas caribeñas en defensa da vida, a soberanía
e independencia nacional, a paz, o desenvolvemento sustentable, a xustiza
social, a equidad e a identidade cultural dos nosos pobos.

Os participantes a esta cuarta edición da APC rexeitaron as
prácticas neoliberais imperialistas e as súas políticas económicas,
configuradas nos Tratados de Libre Comercio, EPAs, na presenza
crecente das empresas transnacionales, as privatizacións, a
dependencia de moitas das economías caribeñas aos destinos
económicos dos seus actuais ou antigas metrópolis, a crecente débeda
financeira, social, ecolóxica e de xénero. Todas elas constitúen un
freo para o desenvolvemento das pequenas e estruturalmente
subdesarrolladas economías caribeñas, por iso é polo que a resistencia e loita
destes pobos, así como a construción de renovados e verdadeiros
modelos de integración talles como o ALBA e o Banco do Sur, convértanse nunha necesidade impostergable e requiren do máis decidido
apoio.

As delegadas e delegados denunciaron o actual modelo neoliberal e cualificárono como o maior depredador do medio ambiente, que atenta
contra a soberanía alimentaria dos pobos do Caribe, e converte
o uso da enerxía non renovable en lucro das grandes
transnacionales, dada a súa alta demanda e desmedido consumo, perigando a súa
dispoñibilidade a curto e mediano prazo.

Por outra banda, destacaron como o arrequecemento global pon risco a
existencia mesma da vida humana e do planeta, o que converte nunha
prioridade a esixencia aos países industrializados e ás
transnacionales que se desenvolvan modelos enerxéticos alternativos e
sostibles.

A APC fixo un enérxico chamado á defensa das producións
agrícolas tradicionais destinadas á alimentación humana como
agrocombustibles. ?De aí a imperioso necesidade de desenvolver ?di o
texto da Declaración Final? a nosa loita en defensa da soberanía
alimentaria e enerxética, construíndo modelos alternativos de consumo.
Non podemos vivir para consumir dun xeito absurdo e irracional.
Debemos vivir para achegar e ser parte continuadora da vida e do
planeta, en harmonía coa natureza?.

Outro punto da axenda de discusión da IV APC foi o relacionado cos
dereitos sociais: ao traballo, a vivenda, a educación, a saúde,
a seguridade social e a terra. Estes son incompatibles co modelo
neoliberal imposto polo capitalismo globalizado, cuxo modelo de dominación,
patriarcal, racista e excluínte, ten nas políticas
económicas a fonte xeradora de pobreza xeneralizada nos pobos
caribeños e latinoamericanos. ?A nosa loita ?afirmaron os delegados?
ha de estar enfocada á construción dun mundo de plena igualdade e
a xustiza social?.

Somos conscientes ?salientaron os participantes? de que os fluxos
migratorios de persoas procedentes da nosa subregión motívase en causas
socioeconómicas, asociadas á conxunturas da economía global
e as políticas seguidas polas potencias industrializadas europeas e
polos Estados Unidos. Estas constitúen un verdadeiro saqueo de cerebros,
incitan ao tráfico ilegal de persoas, especialmente de mulleres
para a prostitución, fronte ao que reclamamos un fluxo
racional e equilibrado de persoas entre os nosos países, baixo
o principio de que ningún caribeño é ilegal no Caribe, e rexeitamos
as medidas migratorias discriminatorias das grandes potencias.
Mención aparte merece noso repudio á criminal Lei de Axuste
Cubano, aplicada selectivamente polos Estados Unidos como
un instrumento de desestabilización contra a Revolución Cubana?.

Noutra parte da Declaración Final da IV APC afírmase que ?os
pobos do Caribe loitamos por séculos contra a dominación e o
sistema cultural imposto polos colonizadores e recolonizadores de todas
as épocas. creamos e construído o noso sistema de valores,
que se sustenta na necesidade dunha identidade propia, no rexeitamento á
transculturación que nos quixeron impor, e á defensa do
dereito a desenvolver modelos educativos autóctonos e axustados ás
nosas necesidades de desenvolvemento?.

Un punto crave das reflexións do evento, que sesionó do 30 ao 4 de xullo,
estivo relacionado coas loitas que, nos distintos ámbitos
da vida política, social, económica e cultural, son protagonistas os
pobos do Caribe. Segundo referiron os e as participantes, estas loitas
requiren dunha maior articulación, na cal é cada vez máis
necesaria a participación ampla dos máis diversos actores sociais.
De igual modo faise indispensable remontar as supostas fronteiras da
diversidade lingüística e as orixes socioculturais impostos polas
metrópolis e polas actuais políticas hegemónicas e depredadoras
das grandes potencias imperialistas.

?Configurar un escenario propio de actuación para a converxencia das
nosas loitas e, á vez, para traballar por unha maior integración no
contexto hemisférico foi reclamado polos asistentes a esta IV APC?.

Finalmente, nun apertado abrazo, as e os participantes, reafirmaron
que ?na rexión latinoamericana veñen desenvolvendo, con maior ou
menor profundidade e efectividade, notorios procesos transformadores
orientados en beneficio dos nosos pobos e da xustiza social. A
cooperación e a solidariedade xenuínas son os eixos sobre os que se sustentan eses novos mecanismos de integración, os cales abren novos
horizontes para a inclusión social, o benestar humano e o
desenvolvemento. Válido resulta para o Caribe, nese esperanzador contexto,
fortalecer os seus mecanismos propios e envorcarse a unha participación máis
activa e comprometida coa nova dimensión integradora continental?.

?As ideas e debates, os acordos e iniciativas que adoptamos nestes
días de coñecemento, encontro e intercambio ?expresa a
Declaración Final? condúcennos a reafirmar o noso compromiso coa
loita e a defensa da Diversidade, a Resistencia, a Solidariedade e a
Integración Alternativa dos Pobos do Caribe e o socialismo