CARTA DÁS FARC A Daniel ORTEGA
Xuño 26 de 2008
Comandante
DANIEL ORTEGA
Presidente de Nicaragua
Managua
"Eu son fillo de Bolívar"
Augusto Cesar Sandino
Desde estas montañas onde loitamos pola Nova Colombia, a Patria Grande e o Socialismo, o noso saúdo fraternal e o abrazo de miles de guerrilleiros das FARC, transfigurado no abrazo sempiterno de Bolívar e Sandino. Facemos extensivo este sentimento á militancia revolucionaria da Fronte Sandinista de Liberación Nacional e ao pobo heroico do comandante Carlos Fonseca Amador.
Grazas pola súa inamovible solidariedade.
Nestes tempos en que se pretende relegar a planos intranscendentes este principio distintivo dos revolucionarios, sentimos con forza a súa proximidade e voz de alento. Grazas Comandante Daniel pola súa compañía en momentos tan difíciles para a nosa organización como os asasinatos de Raúl e Iván Ríos, e a morte do noso Comandante en Xefe, Manuel Marulanda Vélez, ante quen xuramos vencer, e venceremos.
Moi valente a súa decisión de concederlles asilo político ás guerrilleiras Susana e Diana, sobrevivientes do ataque artero de Bogotá e Wáshington ao campamento transitorio de Raúl, cando a hipócrita política antiterrorista do imperio tenta chantaxear o decoro de gobernos independentes e satanizar as loitas dos pobos.
O noso alzamento armado está tutelado polo dereito universal e plenamente xustificado como resposta lexítima á violencia do Estado. O Libertador Simón Bolívar inculcounos que "a insurrección anúnciase co espírito de paz, resíste contra o despotismo porque este destrúe a paz, e non toma as armas senón para obrigar aos seus inimigos á paz". E tamén nos di que "aínda cando sexan alarmantes as consecuencias da resistencia ao poder, non é menos certo que existe na natureza do home social un dereito inalienable que lexitima a insurrección".
Ben o saben os nosos irmáns sandinistas que enfrontaron a barbarie de Somoza, que os revolucionarios non escollemos a forma de loita, senón que esta impona o inimigo. O Estado colombiano é fillo de Santander, o falso heroe nacional que confabulado coa Secretaría de Estado dos Estados Unidos matou a Bolívar e destruíu o seu proxecto de conformación neste hemisferio dunha gran nación de repúblicas. De Santander descende o actual réxime das oligarquías que masacróu a máis de 1500 traballadores bananeiros en 1928 en defensa dos intereses económicos da United Fruit Company. Esta oligarquía liberal conservadora desatou na década do 50 a violencia partidista que arrasou campos e cidades producindo a morte de 300 mil colombianos; aniquilou toda unha xeración de revolucionarios varrendo a tiros á Unión Patriótica, movemento político alternativo ao que lle foron asasinados preto de 5 mil dos seus dirixentes e militantes nos anos 80; disparou sistematicamente contra dirixentes sindicais e populares, e adoptou o paramilitarismo como estratexia contrainsurxente do Estado executando espantosas masacres de cidadáns e provocando mediante o terror o desprazamento forzoso de máis de 4 millóns de colombianos.
As FARC xurdidas do ataque militar a Marquetalia en 1964 son unha resposta popular lexítima a todas as violencias do Estado. Mentres se manteñan as causas políticas, económicas e sociais que a xeraron, a loita armada nunca perderá vixencia. Alzámonos en armas pola paz con xustiza social, e triunfaremos. Haberá novo poder, Nova Colombia, Patria Grande e Socialismo.
Sempre entendemos a concreción do acordo de troco humanitario como un paso inicial cara á xeración dun ambiente propicio para falar de paz, pero se demostrou ata a saciedade que Uribe non está programado polos gringos nin para o troco nin para a paz. Só un novo goberno, verdadeiramente democrático, xurdido dun Grande Acordo Nacional, podería retomar o camiño da procura dunha solución política ao conflito social e armado que vive Colombia.
Sobre estes asuntos da guerra e da paz desexariamos falar persoalmente con vostede, ou o seu delegado.
Con sentimentos de consideración e aprecio, compatriotas,
Secretariado do Estado Maior Central das FARC-EP
sexta-feira, 18 de julho de 2008
