" Pódese esconder o lume, pero que se fai co fume ? "
Proverbio africano" ALGO ESTA NACENDO E ALGO ESTA MORRENDO NO
noso CONTINENTE " por Virtin 29-6-2008
Hai algúns analistas políticos que consideran que ao estar Estados Unidos enfrascado nunha guerra sen saída militar en Iraq e Afganistán estan descoidando o seu patio traseiro. Argumentan que debido a ese feito, Cuba xa non esta soa no continente contra o imperio mais poderoso do mundo e algúns con certo triunfalismo aseguran que o nacemento do ALBA con Venezuela, Cuba, Bolivia, Nicaragua e Dominica e os avances logrados en Brasil , Arxentina, Uruguai, Paraguai , Ecuador e ata Chile, sumado ao posible triunfo da Fronte Farabundo Marti nas próximas eleccións do Salvador fan imposible ou moi difícil o accionar dos norteamericanos para o apoio á súa política neoliberal e contra a integración das nosas nacións.
Outros consideran que un posible triunfo de Obama produciría un cambio mais humano nas relacións entre os nosos países e aínda que non ignoran que Jhon Mccain e Obama responden aos mesmos intereses guerreristas e economicos do Imperio, déixanse encandear e ata imaxinan abrazos de Obama con Fidel, Chávez e Evo. Entusiasmámonos e con certa razón, polo nacemento de UNASUR, alianza militar sen Estados Unidos.
Nada mais alleo á verdade que todas estas análises subxectivas afastados da realidade nun mundo no seu mais difícil etapa onde esta parindo o novo coa súa mensaxe de paz e igualdade, de xustiza social e de soberanía, contra o modelo neoliberal e imperialista que sofre derrota tras derrota pero que ten un poder que se debe debilitar moito mais se de verdade queremos utilizar con propiedade o termino de que se esta derrubando.
É certo que gobernos progresistas e revolucionarios, en cantidade e calidade como os que temos nesta época non existiran nunca no noso dividido continente. Somos obxectivos ao dicir que cada goberno e cada pobo non estan nunha situación similar, non é o mesmo o faro ideolóxico e de dignidade de Cuba coas súas cinco décadas sobre as súas costas que o proceso exemplar e revolucionario da Republica Bolivariana de Venezuela, non é o mesmo aínda que poidan ter algunhas facetas comúns o proceso de Bolivia que o de Ecuador, o de Uruguai e Paraguai, o de Arxentina e Brasil, o de Chile e Nicaragua e así de seguido.
Nun articulo que titule " USAID " o 19 de Xuño do presente ano sinalaba como Estados Unidos a través de varias organizacións disfrazadas de " axudas humanitarias " encargábanse de facer o traballo sucio do goberno norteamericano desde as embaixadas establecidas no noso continente.
Alí sinalaba que terceiros países como Chile, Arxentina, Perú, Colombia e Costa Rica podían xogar un papel importante na procura de contratistas e mercenarios, de captar ONG ao seu servizo, para desestabilizar e acabar cos nosos soños de independencia e de xustiza social.
Seica non resulta estraño que a oligarquía arxentina con jornaleros e xente do campo pechen camiños para tratar de paralizar o país e producir unha crise alimentaria que desestabilice ao goberno de Cristina ?
Aínda que Cristina non é Allende nin Allende é Cristina recórdame o paro dos camioneiros en Chile, todos os grupos de poder co xornal O Mercurio á cabeza , unidos para derrotar ao goberno constitucional da Unidade Popular.
Anos despois en documentos desclasificados da CIA o goberno de Estados Unidos recoñece a súa participación na caída do goberno de Salvador Allende.
Resulta desatinado pensar que a USAID en Arxentina, co seu perfil humanitario, non este detrás da inédita folga dos oligarcas ?
No articulo anteriormente mencionado sinalaba que a USAID recibiu 45 millóns de dólares soamente para desestabilizar a Cuba, para producir segundo as súas palabras " a súa transición á democracia ", ignorando que o pobo e o goberno de Cuba fai 50 anos inicio esa transición do capitalismo ao socialismo e que esa decisión é para os cubanos irreversible a pesar de que a Oficina de Intereses de Estados Unidos en Cuba multiplíquese para lograr o seu anhelado obxectivo. Non o lograron en cincuenta anos e non o lograsen nunca. Aínda dóelles que a historia resalte que a primeira derrota do imperialismo no noso continente sufriuna en Cuba durante a frustrada invasión de Bahía Cochinos.
Na Republica Bolivariana de Venezuela correron como ríos millóns de dólares durante o golpe de estado de abril do 2002, no paro petroleiro e en querer provocar o desabastecemento alimentario. A Revolución Bolivariana como a Revolución Cubana teñen no seu haber que as armas dos seus exércitos estan ao servizo do pobo porque non son outra cousa que o pobo uniformado.
En Venezuela tambien estan estas " organizacións humanitarias " que intentan axudar á reducida oligarquía nacional con todos os medios de comunicación á súa disposición para desprestixiar a Chávez e á Revolución e ata en planificar e poder concretar o magnicidio do Presidente.
Aquí o Imperio trato e trata de que o Estado do Zulia forme un estado separatista, como o esta intentando en Bolivia e en Ecuador. Non hai que esquecer que o actual embaixador de Estados Unidos en Bolivia foi xestor principal na guerra de Kósovo para dividir e acabar con Iugoslavia.
Recentemente o goberno de Bolivia expulso a funcionarios da USAID que estan en todo este labor divisionista e en contra dos intereses que pertencen ao pobo boliviano.
En Colombia a USAID e outras organizacións non teñen ningún problema, funcionan con toda liberdade e co apoio do goberno de Uribe. Desde o seu territorio invádese a soberanía doutros países co pretexto de perseguir a terroristas, cando o desprestixio de Uribe ante o mundo é case unánime a pesar do " apoio popular " que rexistran as súas enquisas a nivel nacional.
Ultímaa revista Semana di algunhas cifras que sinalan unha gran hecatombe para Colombia.
Aumento seméntaa da coca en 99.000 hectáreas, mais de 3.000.000 de desprazados, esta entre os primeiros 14 países mais violentos do mundo, hai un 95 por cento de impunidade en casos de dereitos humanos, datos que non foron fornecidos por ningún partido de oposición ou por un investigador privado senón pola mediación anual que realiza a Oficina contra a Droga e o Delito de Nacións Unidas, do Observatorio para a protección dos Defensores dos Dereitos Humanos e pola Revista The Economist no seu Índice de Paz Global.
Seria longo analizar en profundidade e apuntar nun articulo como todas esas organizacións que funcionan desde as propias Embaixadas de Estados Unidos nos nosos países, causan un grave dano á estabilidade nacional e continental.
Para facerlle fronte a esas frontes do Imperio é imprescindible facer uso do arma fundamental que teñen os pobos e que é a súa unidade. Debemos unirnos no esencial e ser concientes que o inimigo a derrotar en primeiro lugar é esta política neoliberal que o imperio intenta aplicar a sangue e lume.
Cantas discusións bizantinas ás veces realizamos entre as propias forzas populares e progresistas das nosas patrias que van camiño á Patria Grande soñada por Bolívar e tantos outros , sen asimilar en practícaa , cal é o noso inimigo principal. Eles estan traballando e conspirando ás veces en forma solapada e clandestina e noutras abertamente para acabar coas nosas realizacións e os nosos soños e a nós cústanos comprender que da nosa unidade, da nosa fortaleza ideolóxica e da nosa mobilización dependerá a nosa vitoria.
Eles intentan dividirnos para debilitarnos e vencer. Nós día día, hora a hora, debemos empecinarnos na unidade por encima de diferenzas que quizais hoxe non a podemos superar pero mañá se, o importante é crebar ao imperio, resquebrajarlo.
Se esquecemos estes queridos amigos, como dicía Tácito, un a un seremos vencidos.
Calquera pode pensar que este articulo ten algo de pesimismo. Todo o contrario. Non me queda ningunha dúbida que coa unidade popular, as ideas claras sobre o que facer e a mobilización, non hai goberno fascista ou monicreque que poida impedir a nosa vitoria.
O obxectivo deste articulo é non deixamos levar por un triunfalismo infantil. Derrotar ao Imperio e aos seus lacayos non é un camiño de rosas.
A nosa fe no triunfo dos pobos sobre as minorías dominantes, será sempre a luz longa e infinita que ilumine as nosas loitas.
Se amigos: Algo inconmensurable esta nacendo no noso continente, unha Patria Grande onde camiñen os homes e mulleres libres.
Hai un devandito que di que todos os Imperios tarde ou cedo morren. Axudemos coa nosa unidade a acelerar este proceso. Non hai outra alternativa.
" Vacilar é sucumbir ", sentenciaba Simón Bolívar.
